Richard Bukacki
| Richard Bukacki | ||||
|---|---|---|---|---|
_GP_Raf_Jonckheere_1977,_Westrozebeke_-_Maurice_Terryn_(NEGT1064034_-_collectie_KOERS._Museum_van_de_Wielersport_(Roeselare))_(cropped).jpg)
| ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Volledige naam | Richard Franciscus Bukacki | |||
| Geboortedatum | 23 mei 1946 | |||
| Geboorteplaats |  Axel, Nederland
| |||
| Overlijdensdatum | 12 januari 2024 | |||
| Overlijdensplaats | .svg){kind=small} Sint-Niklaas, België
| |||
| Sportieve informatie | ||||
| Discipline(s) | Weg | |||
| Ploegen | ||||
| 1968 - 1969 1970 1971 1972 1973 1974 - 1975 1976 1977 1978 1979 1979 1979 - 1980 1981 1982 - 1982 |
Pull Over Centrale-Tasmania Caballero-Laurens Goldor Goldor-IJsboerke Hertekamp Munck-Beck's Ormas-Sharp Carlos-Gipiemme Mini Flat-Boule d'Or Fangio-Isobel (tot 15-04) Glemp-T.J. Cycles (vanaf 01-04 tot 31-05) HB Alarmsystemen (vanaf 01-06) Masta-B.B.S. Masta-Puch | |||
| ||||
Richard Franciscus Bukacki (Axel, 23 mei 1946 – Sint-Niklaas, 12 januari 2024) was een Nederlands wielrenner, die vooral succesvol was in kermiskoersen.
Hij was zoon van Paula Johanna. Seghers en Leon Bukacki, wonende aan de Julianastraat.[1] Vader was een Poolse militair die meehielp in 1944 Axel te bevrijden in de Tweede Wereldoorlog, maar keerde na de Europese slagvelden terug vanwege de liefde.[2] Broer Carlo fietste ook in zijn jonge jaren, maar kwam niet voorbij de amateurstatus. Bukacki was getrouwd maar had zijn laatste levensjaren een levenspartner in Marieken Van Puyenbroeck.
Hij kreeg enige plaatselijke bekendheid als aspirant wielrenner en “nieuweling” in en om Axel in 1962 en 1963. Zijn bekendheid groeide toen hij als amateur deelnam aan de Pijl van het Zuiden, een meerdaagse wielerkoers in Luxemburg; het is dan 1965. [3]
In 1968 werd beroepswielrenner. In 1969 reed hij enkele dagen in de groene trui in de Vuelta. Met de Caballero-ploeg won hij de proloog van Parijs-Nice in 1970. Hij maakte deel uit van de wielergeneratie Fedor den Hertog, Harm Ottenbros en Gerard Vianen. [4]
Gijs Zandbergen en Wout Koster legden zijn leven in 1986 vast in Een wielrenner die rijdt steekt zijn hand niet op. Hij werd toen aangekondigd als “tijdens hun carrière uitblonken” en deelnemer aan ongeveer 2000 kermiskoersen. Andere renners die in het boek beschreven waren, waren die de minsten: Rini Wagtmans, Walter Godefroot, Roy Schuiten, Aad van den Hoek, Jan Raas, Albert Van Damme en René Pijnen. [5]
Bukacki woonde in België. Hij overleed in januari 2024 na enige tijd ziek te zijn geweest.[6][7]
Belangrijkste overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]
- 1969
- 1970
- Proloog Parijs-Nice (Ploegentijdrit)
- 1972
- Memorial Fred De Bruyne
- 1975
- 1980
Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ Axelsche Courant, 29 mei 1946: geboorteadvertentie
- ↑ Provinciale Zeeuwse Courant van 15 december 2007 staat stil bij overlijden van Leon Bukacksi.
- ↑ Redactie, Sportflitsen. Nieuwe Haarlemsche Courant (21 mei 1965). Geraadpleegd op 21 juni 2024 – via delpher.nl.
- ↑ Redactie, Protestactie tegen boek Theo Komen. Twentsche Courant Tubantia (4 juni 1974). Geraadpleegd op 21 juni 2024 – via delpher.nl.
- ↑ Thomas Rap, Advertentie boekwerk. Het Parool (24 juli 1986). Geraadpleegd op 21 juni 2024 – via delpher.nl.
- ↑ Oud-wielrenner Richard Bukacki (77) overleden, Omroep Zeeland (13 januari 2024)
- ↑ Rouwbrief Richard Bukacki. Uitvaartzorg Pittoors. Geraadpleegd op 15 januari 2024.
· 
· 