Patrick Kane
| Patrick Timothy Kane II | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Kane tijdens een warming-up in seizoen '09-'10
| ||||
| Algemeen | ||||
| Geboren | 19 november 1988 Buffalo, New York, VS | |||
| Nationaliteit |  Verenigde Staten
| |||
| Lengte | 1,80 m | |||
| Gewicht | 82 kg | |||
| Team | ||||
| Positie | Rechtervleugel | |||
| Shoots | Links | |||
| Carrière | ||||
| Competitie | NHL | |||
| NHL team | Detroit Red Wings | |||
| Voormalig team | EHC Biel (NLA) | |||
| Nationaal team | VS | |||
| NHL Draft | 1st overall, 2007 Chicago Blackhawks | |||
| Actief | 2007-heden | |||
| Laatst bijgewerkt op: 18-12-2013 | ||||
| ||||
Patrick Timothy Kane II (19 november 1988) is een Amerikaans professioneel ijshockeyspeler. Hij is rechtervleugelspeler bij de Detroit Red Wings in de National Hockey League. De Chicago Blackhawks kozen hem in de NHL Entry Draft van 2007. In 2023 tekende hij als free agent bij de Detroit Red Wings. Patrick Kane staat bekend als één van de allerbeste Amerikaanse ijshockeyspelers ooit, met meer dan 1200 punten in zijn carrière. Kane is een 9-voudig All Star.
Carrière[bewerken | brontekst bewerken]
In 2006 won Patrick Kane met de VS het WK voor mannen onder 18. Hij zou topscorer worden van dit toernooi. Een klein jaar later won hij het brons op het WK onder 20. Hij maakte ook furore in de OHL, een gerenommeerde opleidingscompetitie in Ontario, en won diverse prijzen. Hiervoor speelde hij voor het opleidingstraject van de Amerikaanse bond. Datzelfde jaar zouden de Chicago Blackhawks Kane als eerste kiezen in de Entry Draft. Hij zou direct de competitie ingaan, en won de Calder Trophy voor beste rookie van het jaar. Hierdoor kon hij niet deelnemen aan het junioren-wk, maar deed wel mee aan het senioren-wk. Voor de VS was dit geen succes met een 6e plaats. Het jaar erna werd voor Kane zijn eerste van 9 All Star-selcties. In 2010 won Kane met zijn ploeg zijn eerste Stanley Cup. Eerder dat jaar behaalde hij al de Olympische finale in Vancouver. Uiteindelijk verloren ze in overtime deze finale door de winnende goal van Sidney Crosby die het gastland naar de gouden medaille schoot. In 2013 mocht Chicago aan de hand van Kane een nieuwe Stanley Cup omhoog houden, waarin Kane uitgeroepen werd tot belangrijkste speler van de play-offs en daarvoor de Conn Smythe Trophy kreeg. In het door een lock-out geteisterde seizoen speelde Kane ook een tijdje voor het Zwitserse EHC Biel. In 2014 vertegenwoordigde Kane zijn land weer op de Olympische Spelen. De VS verloor hier het duel om brons van Finland. Later zou blijken dat dit voorlopig de laatste Spelen met NHL-spelers waren. In 2015 wonnen de Blackhawks de Stanley Cup met Patrick Kane. In de 3 gewonnen finales werd respecievelijk gewonnen van de Philadelphia Flyers, de Boston Bruins en de Tampa Bay Lightning. In het seizoen 2015-2016 werd Patrick Kane de eerste geboren Amerikaan die de Hart Trophy en de Art Ross Trophy zou winnen. In de play-offs verlooor hij met zijn team direct in de eerste ronde. Kane nam dat jaar na 8 jaar weer deel aan het WK, de VS zou een matige zevende plaats pakken. In 2017 werd Kane opgenomen in de lijst van de 100 beste spelers in de NHL ooit, die samengesteld werd ter ere van het 100-jarig bestaan van de competitie. In 2010, 2016 en 2017 werd Kane opgenomen in het All-NHL first team. In 2018 nam Kane weer deel aan het WK met de VS. Hij zou uitgeroepen worden tot MVP van het toernooi en won een bronzen medaille, naast dat hij de topscorer was. Kane werd in 2019 topscorer van het voorbije decennium in de gehele competitie. Dat jaar was met 110 punten ook zijn beste reguliere seizoen. Hij werd opgenomen in het eerste team van beste NHL-spelers van het decennium. Het WK van 2019, waar Kane bij was was een minder succes met een 7e plek. In 2020 haalde Kane als jongste geboren Amerikaan de 1000 punten. 2020 was overigens ook de laatste All Star-selectie voor Kane. Tegenwoordig scoorde alleen Mike Modano meer punten als Amerikaan dan Kane. Voor de Blackhawks-franchise waren deze jaren sportief gezien zonder enorm veel succes. Uiteindelijk werd Kane in 2023, zijn laatste contractjaar, opgenomen in een ruil met de New York Rangers. In de eerste ronde van de play-offs verloor de ploeg al teleurstellend. Eind november keerde Kane pas terug in de NHL door éénjarig contract te tekenen bij de Detroit Red Wings. De ploeg liep op 1 schamel punt de play-offs mis. Na het seizoen tekende Kane bij voor nog een seizoen in Detroit.
Prijzen en prestaties[bewerken | brontekst bewerken]
- 2006 U18 All-Star Team
- OHL All-Rookie Team (2007)
- OHL First All-Star Team (2007)
- OHL Rookie of the Year (2007)
- CHL Rookie of the Year (2007)
- 2007 WJC All-Star Team
- NHL All-Rookie Team (2008)
- Calder Memorial Trophy (2008)
- Gespeeld in 3 All-Star Teams (2009, 2011, 2012)
- Second Star of the Week, 20-26 december 2009
- Third Star of the Month, december 2009
- Zilveren medaille Olympische Winterspelen 2010
- Stanley Cup-winnaar (2010)
- Winnende doelpunt Stanley Cup 2010
- First Team NHL All-Star 2010
- THN's Pavel Bure Award (Best Shootout Shooter) (2013)
- Conn Smythe Trophy (Playoff MVP) (2013)
- Stanley Cup-winnaar (2013)
- First Star of the Month, november 2013
- First Star of the Month, december 2013
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
- (en) Profiel van Patrick Kane bij de Chicago Blackhawks